Patrick Ax heeft nog steeds het ‘Ax-effect’, de leus op het spandoek van de supporters van NEC en De Graafschap. Hij houdt niet van bezigheidstherapie. ‘Ik doe niet iets om iets te doen. Ik wil wel een doel hebben. Ik heb nog steeds ambities. Zo speel ik met mijn zoons in mijn eigen Beach Soccerteam AxUnited. Ik ben hier enorm trots op, omdat mijn zoons (Jay van 15 en Damiën van 16 jaar) de jongste spelers zijn in de Nederlandse Eredivisie Beachsoccer’
Amateurvoetbal
Ax stopte al op relatief jonge leeftijd, 29 jaar, omdat hij koos voor de opvoeding van zijn kinderen. Hij maakte eerst nog een overstapje naar het amateurvoetbal. Zijn eerste ervaring met het amateurvoetbal bij Germania viel een beetje tegen. Bij de Dijkse Boys in Helmond kon hij zijn hart weer ophalen en spelen in de Hoofdklasse. Eigenlijk wou hij stoppen, maar Gery Vink van TEC Tiel wist hem te strikken. In eerste instantie ging Ax voor 1 tot 2 jaar naar TEC, uiteindelijk werden het er vier. ‘Dit komt, omdat zij heel ambitieus waren. Zij wilden bouwen naar de toekomst. Dat ligt me, die ambitie!’ Groots talent Als ik hem vraag wat het hem doet om het grootste talent sinds de Koemannen genoemd te worden, reageert hij wat laconiek. ‘Dat doet me niets speciaals. Het is mooi dat je zo’n titel krijgt, maar wat heb je daar aan? Het is leuk voor de buitenwacht. Het streelt me wel, want ik ben toch díe jongen uit Groningen.’ Beach Soccer Na zijn carrière op het veld vond Ax een nieuwe uitdaging. ‘Een jaar of negen geleden ben ik met Beach Soccer begonnen. Beach Soccer is strandvoetbal waarbij je 5 tegen 5 speelt. Ik ben een echte liefhebber van de sport, maar ik doe het niet voor niets. Ik moet een doel hebben. Eigenlijk ben ik heel ambitieus. We zijn helemaal van onderen af gestart met een Nederlands elftal. Op Europees niveau stelden we eigenlijk niets voor. We hebben ons opgewerkt en we hebben zelfs het WK in Tahiti in 2013 gehaald. Uiteindelijk hebben we met dit elftal over de hele wereld gespeeld. Door budgettaire problemen moesten we abrupt stoppen. Alle jongens uit dat team zijn toen gestopt. Met die jongens heb ik een eigen team, Betuwe Beach Soccer, gemaakt en daar speelden we mee in de nationale competitie. In 2016 zijn we kampioen geworden en in 2017 hebben we in de Cup Winners Cup in Portugal gespeeld. Het is jammer dat er in deze sport geen geld te verdienen is. Hierdoor is het lastig om goede en talentvolle spelers aan te trekken. Spelers zitten in een team puur uit liefhebberij. In Beach Soccer gaat veel tijd, geld en kilometers zitten. Ik vind het jammer dat deze sport in Nederland niet zo bekend is. Dit heeft alles te maken met beperkte faciliteiten. Met mijn eigen team trainen we in een hal van een maat van mij, René van Dieren. Hij heeft een eigen Beach Soccerhal in Raamsdonksveer.’
Trainer van jeugdelftal Vitesse
‘In 2015 ben ik bij TEC Tiel met spelen gestopt. Het was niet reëel meer om op het hoogste niveau bij de amateurs te spelen, want zo fit ben ik ook niet meer. Het houdt gewoon een keer op. Dat is soms lastig om te accepteren. Ik wil graag en ik kan ook nog wel aardig meekomen. Vanaf 2012 heb ik al mijn energie in het volgen van de trainerscursussen gestopt. Ik heb het diploma gehaald met best goede cijfers. Ik wil eigenlijk het hoogste diploma halen: coach voor het betaalde voetbal. Nu moet ik eerst een paar jaar ervaring opdoen en nog wat andere opleidingen volgen om aan mijn punten te komen. Zo ben ik mijn trainersloopbaan begonnen bij de jongens O13 bij Vitesse en groeide ik met het elftal mee. Sinds het seizoen 20163/2017 ben ik fulltime aangesteld als hoofdtrainer bij de jeugdafdeling bij Vitesse.’ Ouderschap ‘Voorheen lag de zorg voor mijn kinderen vooral bij mijn vrouw, zodat ik kon werken aan mijn carrière als trainer en het opzetten van mijn eigen Beach Soccerteam. Helaas is alles anders gelopen en ben ik nu fulltime vader. De zorg voor de jongens is soms zwaar, zeker omdat je niemand hebt om zaken mee te delen. Als je ziet dat ze het goed doen, dan geeft je dat heel veel voldoening.’
