Aan tafel in de bestuurskamer kom ik in gesprek met vijf bevlogen vrijwilligers: Theo Bruns, René Teben, Gerard Jansen, Patrick Jansen en Wim Berndsen. Vrijwilligers die zich al een groot deel van hun leven inzetten voor hun kluppie: SV Babberich.
Als eerste steekt Theo van wal. ‘Onze vrijwilligers zijn altijd heel belangrijk voor onze vereniging geweest en dat is nu nog steeds zo. Zij zijn eigenlijk de motor waar de hele vereniging op draait. Om dat belang te onderstrepen, is er in de jaren 80 van de vorige eeuw een activiteitencommissie opgestaan als verbindende factor. Onze activiteiten zorgden voor verbroedering binnen de club en wat misschien wel net zo belangrijk was: extra centen om de clubkas te spekken. De ideeën voor de activiteiten ontstonden niet zomaar. Zondags aan onze ‘stamtisch’ onder het genot van een flesje bier werden de ideeën geboren.’
Dat de activiteitencommissie het motto: Zo niet, dan toch! eer aan deed, blijkt wel uit de volgende activiteiten:
Nacht van de Buitenboom
In het begin was de activiteit de zeskamp op het oude veld 2. Deze zeskampen werden gevolgd door de Nacht van de Buitenboom, een jaarlijks terugkerende activiteit in mei/juni. ‘Elke keer verzonnen we iets nieuws. Zo hebben we een keer een survival en rugbyvoetbal gehad, maar ook bracht Sinterklaas ons op z’n paard een bezoekje. Het modderparcours was een groot succes. Een andere keer stond de Nacht van de Buitenboom in het teken van de Guli Guli-spelletjes. Die spelletjes hebben we in Malden opgehaald en die moesten natuurlijk door ons geoefend worden. Daar hebben we een dag voor getraind, maar dat was het zeker waard, want we hebben veel lol gehad!’, zo geeft Gerard aan. Dat de activiteiten verbindend waren, blijkt ook wel uit het optreden van Ralf van Bindsbergen en Mirjam als Meatloaf tijdens de playbackshow. Een huwelijk kon dan ook niet uitblijven.
Wil je de activiteiten aantrekkelijk houden voor de vrijwilligers en leden van de vereniging dan moet je wel met iets nieuws komen. De ‘stamtisch’ was dan ook van onschatbare waarde voor de activiteitencommissie en was een goede voedingsbodem voor nieuwe ideeën.
De Amsterdamse avond
De Amsterdamse avond was een groot succes. Wim: ‘We hadden op die avond een heuse ‘Bananenbar’ gebouwd met bananen en een tap naar het voorbeeld van de erotische uitgaansgelegenheid op de wallen in Amsterdam. Om het erotische karakter te benadrukken hadden we een echte peepshow. Dit was een groot bord met een gat erin dat afgedekt kon worden met een bierviltje. Achter het bord hadden we een videorecorder en een klein televisieschermpje staan. Als je een gulden in de gleuf gooide, dan werd het bierviltje weggedraaid en kon je 2 minuten door het gaatje naar een pornofilm kijken. Er waren een aantal leden van de vereniging die er niet weg te slaan waren. Waar de videoband van het feest is, dat weten we niet, maar zeker is wel dat de band verdwenen is!’
Solexrace
Ook deze activiteit is bedacht aan de ‘stamtisch’. ‘Het was ons idee om een Solexrace te organiseren. Wij hadden geen van allen verstand van die dingen. We hebben stad en land afgereisd om die Solexen te kopen. Het is ons uiteindelijk gelukt om er 16 op de kop te tikken.’ Patrick: ‘Ons bezoek aan een gezin in Noordwijk was een aparte ervaring. Dat waren echt rare mensen. Maar goed, zo zijn we ook naar Gent in België gegaan. We hadden een Solex Flash gekocht. Volgens de kenners is dit geen echte Solex. Wij hadden gedacht een Solex Oto gekocht te hebben, maar niets was minder waar. De man in Gent wilde na heel veel onderhandelen die Solex Flash van ons overnemen, maar we moesten behoorlijk met de prijs zakken en behoorlijk bij betalen om die Solex Flash daar te laten staan. De gekochte Solexen moesten natuurlijk ook allemaal kunnen rijden. Op een dag gingen Patrick en Theo naar een verzamelaar van Solexen in Renswoude. Die man zou ons helpen bij het opknappen en werkend maken van die Solexen. Op zich een heel aardige man. Alleen met één ding moest je oppassen: je mocht niet vloeken. Daar had de beste man een grote hekel aan. Op een gegeven moment was hij aan één van de Solexen aan het sleutelen en toen schampte hij zijn hand. Hij vloekte niet, maar bij Patrick ontglipte er wel een vloek. Daar was de beste man niet over te spreken. Hij liep naar buiten en het heeft maar weinig gekost of we konden de spullen inpakken en vertrekken.’
Oefenwedstrijd SV Babberich-Feyenoord
In datzelfde jaar was er op het sportpark dé oefenwedstrijd SV Babberich-Feyenoord. ‘Daar moest natuurlijk enige ruchtbaarheid aan gegeven worden. Tijdens de Bogenroute in Didam hebben we een aantal Solexen uitgerust met grote trom en bas. Met een man of negen en de huisband BZK hebben we die tocht gereden om de wedstrijd SV Babberich-Feyenoord te promoten. Dat heeft veel toeschouwers opgeleverd. Het was uitverkocht: 5.000 man, meer mensen konden er echt niet in! Om het veld hadden we staantribunes gemaakt van pallets, verzorgd door Henk Dukkerhof.’
Sinterklaasavond Hij komt… hij komt…!
De sinterklaasavond was en is een jaarlijkse terugkomende activiteit. De SV zou de SV niet zijn, als daar geen ludiek karakter aan gegeven zou worden. De sinterklaasavond was zeer geliefd onder de leden van de vereniging en de kantine zat dan ook vaak mudvol. René: ‘Eén van de meest gedenkwaardige avonden is die met een stripteasedanseres. Zo vonden we de volgende dag bij het schoonmaken een slipje boven in de lamp aan het plafond. Een andere keer hadden Marcel van Bindsbergen en Helmut Teben geregeld dat Sinterklaas op z’n paard Amerigo in de kantine kwam. Ook hier was ons motto: Zo niet, dan toch!’
Nieuwjaarsreceptie
Traditiegetrouw werd en wordt bij SV Babberich de nieuwjaarsreceptie gehouden op 1 januari om 15.00 uur. Tijdens deze receptie wordt niet alleen teruggekeken op het vorige jaar en vooruitgeblikt op het komende jaar. Nee, er was altijd een activiteit om geld in te zamelen voor de jeugd. Gerard: ‘Zo hebben we een keer een veiling gehad van schilderijen, maar ook de stropdas van Frans van de Zand is geveild. We hebben die das van Frans’ nek getrokken en dat ding bracht toen ook nog zo’n 150 of 200 gulden op. Legendarisch is ook de presentatie van ons clublied. Er is zelfs door Mike Vermeulen, Maarten Elferink en Jos Hubers een videofilm van gemaakt en natuurlijk kwam daar de Solex ook weer in voor! Joop Boxstart heeft de tekst geschreven. Het lied is zelfs opgenomen in de studio in Angerlo. Het clublied moest natuurlijk ten gehore gebracht worden en dat deed het dameselftal op die nieuwjaarsreceptie.’
Met Je As over de Plas
Rond 2000 had de TROS het programma Te land, ter zee en in de lucht met het onderdeel Met Je As over de Plas. De activiteitencommissie vond het een leuk idee om met een delegatie van de SV hieraan deel te nemen. ‘Na veel geschreven en gemaild te hebben, mocht het team van SV Babberich aantreden in Coevorden. In de kantine is er door onder andere Harold Schlief en Stender Elfrink hard geknutseld aan een fiets met een grote trom erop. In een grote bus met supporters, de huisband BZK en een vrachtwagen voor de fiets en aanverwante zaken zijn we afgereisd naar Coevorden. In de bus werd het al snel héél gezellig. Als kers op de taart werd ons team geïnterviewd door Nance en Bert Kruizenga. Tsja, en dan komt het moment… De ploeg ging de schans af, helaas met heel weinig resultaat. Ons team haalde slechts een tijd van 2 seconden. Een prijs hadden we in ieder geval op zak: de pechprijs.’ Dat de activiteiten zorgen voor verbinding was wel duidelijk. Ook deze activiteit leverde een huwelijk op: Richard Hunting en Marion.
Op wintersport
Frans van de Zand en Jan Heijting waren de initiatiefnemers voor de wintersportactiviteit. In de beginjaren gingen we met een kleine club van 10 tot 15 man. Later werd dit een bus vol liefhebbers. Jan Heijting was onze vaste reisleider en ieder jaar gingen we naar Oostenrijk. Overdag met z’n allen gezellig skiën en ’s avonds tot heel laat de après-ski. Frans van de Zand kwam in contact met het Tirolerorkest Quintet Musica en hij nodigde het orkest uit om naar Babberich te komen en een feestavond te organiseren. De muzikanten verbleven bij Frans van de Zand thuis. Na de feestavond heeft één van de Tiroler muzikanten in de bestuurskamer van SV Babberich nog even na-gejodeld en het resultaat laat zich raden… wederom een huwelijk!
Night of the Proms in Ahoy
Jarenlang ging een groep van SV Babberich naar de Night of the Proms in Rotterdam. René vertelt: ‘Voordat we naar Rotterdam vertrokken, dronken we ons in. Eén keer was het zelfs zo erg, dat we bij Ede de parkeerplaats op moesten, omdat het toilet overstroomde en geleegd moest worden.’
Boergondies Voetbal Spektakel
De naam Boergondies Voetbal Spektakel is eigenlijk een knipoog naar de boeren uit de Achterhoek. Het is dus een soort Geuzennaam. Het Boergondies Voetbal Spektakel is de opvolger van de zeskamp. ‘We vonden dat er wat meer reuring in het dorp moest komen. We hebben in 2001 zo’n honderdtal verenigingen in heel Nederland aangeschreven met het idee om een voetbaltoernooi te houden. In het eerste jaar meldde zich zo’n 30 tot 35 teams aan. Dat eerste jaar verliep niet alles vlekkeloos. De eerste teams kwamen op vrijdagmiddag aan. Wij dachten alles goed geregeld te hebben. Het eten voor het ontbijt, de lunch en het avondeten hadden we bij de groothandel besteld. Het werd later en later, maar er kwam geen groothandel, maar wel de teams die aan het toernooi meededen. Uiteindelijk toch maar naar de groothandel gebeld. Ze hadden een vergissing gemaakt en de bestelling bij de volgende week opgeschreven. Dus, toen met een man of 10 naar de Makro om de benodigdheden te halen.’ ‘De eerste paar jaar waren de teams heel fanatiek, maar dat hebben we ze snel afgeleerd’, zo geeft Patrick aan. ‘Het ging ons om de Olympische gedachte: meedoen is belangrijker dan winnen! De uitgenodigde teams huldigden ook allemaal de bourgondische gedachte: feesten, eten en drinken.’
De teams werden op zaterdag en zondag om 07.00 uur op een ludieke manier gewekt: de ene keer met een kanon, een andere keer met een doedelzakspeler of met Sinterklaas. In het derde jaar werden er ook dameselftallen uitgenodigd. Het Boergondies Voetbal Spektakel werd daardoor alleen maar gezelliger! Om dit te onderstrepen werd er een ‘bonkhonk’ gerealiseerd. Volgens René was dit niet het allerbeste idee. Het Boergondies Spektakel was iets waar de vrijwilligers naartoe leefden. Het waren zware weken. Eerst al het opbouwen van de slaapplaatsen, de legertenten. ‘Tijdens het Boergondies Spektakel waren we 24 uur in touw. Het begon ’s morgens al met het bakken van de eieren met spek en daarna moest de feesttent klaargemaakt worden voor de lunch en het feest met geweldige bands. Na het feest moest de tent ’s nachts schoongemaakt worden, omdat er de volgende morgen weer ontbeten moest worden. Op zondagmiddag eindigde het Boergondies Voetbal Spektakel. En dan begon de zware klus van het afbreken van de tenten en het opruimen van het veld. Wederom chapeau voor de vrijwilligers!
Het Boergondies Voetbal Spektakel en bier drinken gingen hand-in-hand. ‘Zo hebben we het metertje bier vervangen door een kruiwagen bier en later een strijkplank bier. Voor Gemert was dat niet voldoende. Zij kwamen een deur bier halen!’ Het Boergondies Toernooi was in veel opzichten verbindend; langdurige vriendschappen mondde uit in huwelijken.
‘Het bovenstaande is slechts een greep uit de activiteiten. Andere activiteiten die wij georganiseerd hebben: P&O (bedrijfs)voetbaltoernooi, bouwvakkersavond, schansspringen, Schijt je Rijk met een echte koe op het veld, Snerttoernooi met snert en worsten van Franz Gerritschen en de vrijwilligersavonden.’
Foster Parents Kind Mwakio
Bij een sportvereniging moeten de bardiensten ook ingevuld worden. Deze werden en worden vaak verzorgd door de vrijwilligers. Zo af en toe wordt er weleens een fooi gegeven. Daarvoor hadden de vrijwilligers een speciale fooienpot ingesteld. Het geld van de fooienpot ging jarenlang naar Mwakio uit Kenia, met bijnaam Kwakkie. Tweemaal per jaar werd er een voetbal of shirt naar hem opgestuurd. De groep hield wel van een geintje. Zo werd een collega van Theo ingeschakeld om een donkere jongen mee naar Babberich te nemen en er werd verteld dat deze jongeman Mwakio was. Ze hadden hem zogenaamd over laten komen voor een vakantie, betaald uit de fooienpot. ‘Je zag een aantal mensen toen denken: “Die gasten sporen niet! Daar is het geld van de fooienpot niet voor bedoeld!” We hebben Mwakio gesteund tot zijn achttiende jaar.’
Onderhoudsploeg
Een bijzondere vermelding verdient de onderhoudsploeg van de SV onder leiding van Willem Jan Kluitman. De onderhoudsploeg is onmisbaar. Nog steeds is er een groep van 18 vrijwilligers die zondags om beurten het terreinbeheer verzorgt en eenmaal in de maand op zaterdag diverse klusjes verricht op het sportpark. Ook het sportpark heeft onderhoud nodig en dat verzorgt deze groep al vele jaren.
Voor SV Babberich zijn de vrijwilligers van onschatbare waarde. Ze hebben de vereniging in goede en slechte tijden altijd gesteund. Ze hebben altijd gestreden voor hun kluppie! Mede dankzij deze vrijwilligers vieren we nu het 90-jarig bestaan van SV Babberich.
Dit artikel is geplaatst in de Jubileumuitgave 90 jaar SV Babberich.
